ثبت شده درتاریخ پنجشنبه 26بهمن96بشماره سریال درسایت شعرنو

واینستاگرام

شدم آلوده ی عشقی که ازاقرار میترسم

به رسوایی کشیدم خودوازانکارمیترسم

چنان غرقم میان موجهای بی سرانجامی

ازاین دریای بی آرامش و اشجار میترسم

سکوت شب هیولایی شده ،آغوش واکرده

پریشانم  ، دوباره ازشبِ اِدبارمیترسم

هزاران بار کردم توبه ازاین عشق نافرجام

شدم دیوانه وآلوده ی اجبار میترسم

کجا، کی گم شوم؟ آغوش غمها باز میباشد

دوباره ماندن واین قصه وتکرار میترسم

نوشتم خاطرات تلخ رادربوم بی رنگی

ولی گر برملا گردد ازاین اشعار میترسم

محاکم میبرند من را ،عیان سازندجرمم را

نه ازکشتن که مردن باطناب دار میترسم

چراغ عاطفه خاموش گشته غم فراوانی

بسوز ای دل بحال من شدم بیمار میترسم

s@rv

Shereno.com/profile.php?id=55