ثبت شده در تاریخ دوشنبه 21 فروردین 1391 به شماره سریال 169136 در سایت شعرنو

 سیاتهای : فیس بوک -  شعرناب – آوای دل – شعرتک – شعریک -

میخواستم زیستن باخودتجربه کنم

درشب زفاف عقل مهجورم

اماجارچیانِ شاباش گو

بازهم به متارکه باخودمیکشاندم !

باغرورکاذب وُ خمودم

چگونه حذرکنم باچشمان نانجیب

ازپوسیده اقبال ناخلفم

که حسدمیورزدبرروشنی ِتاریکم

تا کی چون مترسکی

درگِل بمانم

تا لَم دهند شاخه ها برزانوان لرزانم

پوسیده ریشه ام !

ازقلقلکِ کرمهای زیرخاک

وباری که بردوشم سنگینی میکند

بی رمق

درخودآوارمیشوم !

بی آنکه حتی شبی

مهمان حجله خانه ی دلم باشم

آه ازتخیلات ناسازم

s@rv

**

تحلیل بسیارزیبا وارزشمند استادارجمندم جناب مهندس جمعی براین شعردرسایت شعر نو با سپاس ازایشان

**

سلام ودرود و سپاس بر استاد عزیز جناب لقمانی حسابی غافل گیر شدم البته مضمون درد است ولی این درد کجا و درد مفاصل قلم من کجا . دیگر در جلسه ها باید خودم را جمع و جور کنم . زیبان و شیوه بیان و استقاده از تصاویر خارق العاده بود ترکیبی از سنت و مدرنیته با زبانی اشنا وبدون تکلف حظ کردم و بر ذوق و دل جوان ودردمنت حسادت ورزیدم آفرین بزرگوار
پوسیده ریشه ام !میخواستم زیستن باخودتجربه کنم
درشب زفاف عقل مهجورم
) بهترین وزیبا ترین تصویر برای بیانی سترگ وستبر گ در عین سادگی )
اماجارچیانِ شاباش گو
بازهم به متارکه باخودمیکشاندم !
( چقدر قشنگ ناخواسته وشاید هم به عمد و خودآگاهانه ، کلاغ را تداعی کردید)
باغرورکاذب وُ خمودم
چگونه حذرکنم باچشمان نانجیب ازپوسیده اقبال ناخلفم
که حسدمیورزدبرروشنی ِتاریکم
(دیگر ازاین زیباتر نمی توان زبان به اعتراف گشود واز فرا فکنی تاریخی فرار کرد که هرچه می کشیم هنوز از خود محوری وخودبزرگ بینی است .آفرین( (با شد تا کوچکترهای پر فیس و افاده ای چون من نیز درس بگیرم(  تا کی چون مترسکی
درگِل بمانم
(عجب هشدار زیبا وبه موقعی است بعد از آن روایت و استدلال های محکم( تالم دهند شاخه ها برزانوان لرزانم
( و عجب اشک تمساح را به تصویر کشیده اید بزرگوار)
پوسیده ریشه ام !(وچه متین و با حساب به تمسخر گرفته اید آنانی که برایمان غصه میخورند ودر پی تزریق مسکن هستند . یا شاخه هایمان را هرس می کند غافل از این که ریشه هایمان پوسیده است( ازقلقلکِ کرمهای زیرخاک
وباری که بردوشم سنگینی میکند
بی رمق
درخودآوارمیشوم !) وچه زیبا کلید واژه ها را رو کرده اید وحتی بازی منطقی با واژه هارا به نمایش گذاشتید ارتباط کرمها را با ریشه پوسیده که اگر ریشه ها پوسیده علتش کرمها بوده اند . این که به دوستان گفتم تغییر در تکنیک وتاکتیک یکی از دلایلم نیز این زیبایی ها ست(بی آنکه حتی شبی
مهمان حجله خانه ی دلم باشم
آه ازتخیلات ناسازم
ودر آخر خواننده را به دوباره خوانی می کشانید و به شعر یک انسجام عمودی میدهید ارتباط ( حجله ) در انتها با ( شب زفاف ) در جمله دوم شعر که اتفاقن تقارن جمله ای هم دارند اولی یکی بعد از جمله اول و این آخری یکی مانده به جمله آخر . وزیرکی شاعرانه شما نیز ستودنی است که با تخیلات تمامش می کنید گریزگاه خوبی است .