ثبت شده درتاریخ جمعه 15 دی1391به شماره سریال215393درسایت شعرنو

شاعر:تقدیمی استادارجمندم جناب داریوش خطیربه بنده که شاگردان را با استاداشتباهی گرفتند

**

زیباترین طلوع وقتی است

که چشمانت

چشم چشمه رابه می رساند

واشکت

رنگین کمان را به افق

غمگین ترین غروب وقتی است

که دل ماه را نمی بینی

برکف صدف

وخواهش دست هارا

به هنگام فوران التماس

دست هایم رادردستانت خواهم کاشت

برای رسیدن به نی زارهای سکوت

آنجا که که می توان فریادسردهیم

گفته بودم خوب ترینی

اما ، ازخوب ترین گذشته ای

که خودجانی

وقتی سنگفرش ها ، نامت را زمزمه می کنند

وخون هایی که رنگین کمان رازمزمه می کنند

چشمانت

دریاهایی آکنده ازستاره اند

لبانت شهدحوریان صنم به دست

وگیسوانت

برای دل بریدن فرشته گان بس است

وقتی میان گردبادمیرقصی

کوه هادستهای نیازند

برای خواهش بردرگاه ماهت

وگل ها

ترانه یی برای به رویا رفتن

حیران شده ایم

میان منظومه های جوانی

و ، سرگردان

میان گل های قالی

وبن بست های ابدی

نه ، هرگز بی توتمام نمی کنم فردارا

باید ، به خوابهای بی تکرار برسم

وباشکستن بی رنگی

با چشمهایت

ودستهایت

که ، دشتی پرازواحه های بی تاب عشق اند

برسیم

به نفس عطش

شایدباورکنی

دوست داشتن

به سادگی

دیدن ماه است درچشمه

**

برای استادیگانه جناب لقمانی ومهربی دریغ شان که ماه است برشناسنامه واژه

(داریوش خطیر)

http://shereno.com/22502/24926/215393.html