ثبت شده درتاریخ شنبه 19 تیر1395به شماره سریال 430723سایت شعر نو
وسایت: شعر ناب
مدتی است که از خانه نباشد خبری
نکندهیچ شدم چونکه ندارم ثمری
خودم اینجا ، و دل پرپرِ کاشانه کند
دست وپابسته شدم ،وای ازاین بی هنری
نه زبان سخنی هست که شکوایه کنم
نه امیدی به دری هست گشاید دگری
طالع این بودعقب مانده ی ذهنی بشوم
همه خوشحال که همسایه بزا ید پسری
گرچه افسرده ودلمرده ازاین قوم شدم
شکرایزد که خدا بود برایم سپری
ماکه مهمان توهستیم وُ این این محفل گرم
ازغم وغصه دراین جمع نباشد اثری
شکر حق گویم وُبرخاک ره اش سجده کنم
تاکه او هست دگر بسته دَرِ دربه دری
**==**==**
خواب میرانم ازچشمهایم
تابانیش قلم
تمام حوصله ام
صرف ازتونوشتن کنم
وکنارت باشم
میان بیت های عاشقانه ی شعر
کاش به آخر نمیرسیددفترشعرم
تابازهم بنویسم تورا...!
s@rv
این سروده پس ازدیدار از(موسسه خیریه توانبخشی ونگهداری معلولین ذهنی تلاش شیراز ) نوشته شده .جایی که درآن عشق ،عاطفه ، محبت ، صفا وصمیمیت حاکم است .عزیزانی که هرچه کنارشان بنشینید احساس غربت وخستگی نمیکنیدغیر ازدلتنگی
http://shereno.com/5531/42451/430723.html