ثبت شده درتاریخ
پنجشنبه16 فروردین 97 بشماره سریال 501481درسایت شعر نو تا سحرگاه نشستن با
دلت غصه تنیدن تاکی دردبیهوده ازاین عشق
کشیدن تاکی شیش وبش آمده این تاس
، ولی قفل شده خانه رفیق گرچه دلبسته شدی،تلخی
ایام چشیدن تاکی آنچنان کیش وزمینگیر
شدی چاره نمی دانی تو کنج خلوتگه دل خیمه
زدی چشم چکیدن تاکی گوشهاپرشده دیگر،
ازاین عشق فریبنده ومست چه چه بلبل بی موقع
وتکرار شنیدن تاکی آنچنان خسته وبیزار
شدی چونکه ندانی دردت توپ سوراخ شده باردگر
باددمیدن تاکی نکبت ازعشق تراوش
بکند، سوخت دلت خرده مگیر اینهمه رنج وعذاب تا
که به مقصودرسیدن تاکی **==**==**==** دلم بردی ومن تنها بدون دل دراین ویرانه حیرانم! حتی سایه هم بامن نمیسازد بدون دل
! s@rv
http://shereno.com/5531/58343/501841.html |