ثبت شده درتاریخ جمعه 24 فروردین 97 بشماره سریال درسایت شعرنو

خسته ازآغوش سردم ، او گرفته حال من

نای پروازی ندارم، چون بریده بال من

خسته ام چون کوه چسبیده به دامان کویر

خاروخس هایش بجای گُل کنداغفال من

روی موجی دردل دریا پریشانم هنوز

قایقی پاروشکسته کی شود حلال من

خسته ام مانند مهتابی که مانده پشت ابر

روز روشن شام تاریکی شده اقبال من

درسراب آرزوهایم ، دویدم روزوشب

کی به مقصد میرسد باپای لنگ امثال من

آنچه ازمن مانده تنها خاطراتی کهنه بود

خوش به احوالم چه میباشددگرامسال من

**==**==**

کاخ بی ستون

بنامیشود روی لجنزارغرور !

هرلحظه میشکند قامت افکارش

غرق میشود درگرداب فراموشی

امروزشادمان از کاخ نشینی

بی خبر ازکوخ نشینی فردا !

s@rv

Shereno.com/perofile.php?id=5531