نفرین مادر (درسالگردتنهابرادرم)

 

ثبت شده در تاریخ سه شنبه 10 خرداد 1390 به شماره سریال 131145 در سایت شعرنو

وسایت شعر ناب

زکوه رُنج بیزارم

درآن قُله برادر را فدا کردم

نوای گریه مادربه راهش من عطاء کردم

که فریادش بلندآوازه گردیده

پدرازغصه درخاک است

برادرغم به بر دارد

وخواهر داغ سنگین دگر دارد

کجائی  رُنج تا بینی

چراغ خانه خاموش است

قناری درقفس نالان ودرجوش است

ومادر گریدوگوید که نفرین باد

کوه رُنج بیزارم زنام تو

توفرزندم گرفتی خانه ای را پرزغم کردی

رفیقان پسررادرغم اش ازخودبه درکردی

پدرازغصه کشتی خانه راهم بی پدرکردی

برادررابه راهش راهی کوه وکمر کردی

وخواهررا که از غم دربدرکردی

وفرزندش گل نورسته باغش تو ای رُنج بی پدر کردی

میان قله های سرکش ویاغی

عذابت باد ، تو کوهی بی ثمر بودی

رفیقان یارفرزندم تورا نام ونشان کردند

وتو خنجر زدی ازپشت مارا غم به سر کردی

گرفتی جان فرزندم زدستت شکوه ها دارم

بگیرم انتقام خودزتو این آرزو دارم

که توامروز هستی

چون لجن درحوض ، بوی نایِ کوزه ی خالی

ومن غمگین وُبی تابم درشبهای این خانه

s@rv

http://daftaresher.mihanblog.com