ثبت شده درتاریخ سه شنبه 25 دیماه 97 بشماره سریال درسایت شعرنو - اینستاگرام
مرادریاب که دراین کلبه تنهایی زمین گیرم
دمادم غصه میبارم ازاین افسرده گی سیرم
بزن مرهم به زخم دل ، که حالم را نمیدانم
همیشه مستی ومستی چگونه بوده تقدیرم
چودلقک،آلتِ یک عشق بی پروا وخندانم
شدم بازیچه ی مردم، کنندهرروزه تکفیرم
چنانی تشنه ی عشقم دراین دریای خشکیده
که پارومیزنم برگل ، زنادانی وتدبیرم
کسی حال دل مجنونِ این ساحل نمی پرسد
شب وروزم شده یکسان نباشدروبه تغیرم
چودیوانه به گردشمع بی پروانه میگردم
مکن تفسیر دردمن، نباشد چاره تقصیرم
s@rv
shereno.com/profile.php?id=5531