هوای گریه

  

ثبت شده در تاریخ جمعه 11 تیر 1389 به شماره سریال 73444 در سایت شعرنو  

****

هوای گریه کردم گریه ول شد                     برایش ناله کردم خون دل شد

ولی یک قطره ازآن گوشه بارید                   زمین افتادآن هم غرق گِل شد

بخندیدم که یک شب شاد باشم                        دمی خالی ازاین بیداد باشم

چودید لبخندشادی برلبانم                              بزدخنجر که من فریادباشم

برفتم تاکه بینم روی ماهش                              کمی شادی کنم با گفته هایش

به غیر ازشکوه درمانی ندیدم                            پشیمان گشتم ازاین ناله هایش

درون خود نشستم غم گرفتم                               ز بخت شوم خود ماتم گرفتم

  چرامن ساده دل باشم همیشه                            پشیمان گشتم ازراهی که رفتم

********

گاهی وقتها

تره هم برایت خورد نمیکنند

اما ترکه چرا

چون

تن نازنینت نیاز دارد

s@rv

دیگرنسوزدچراغ روشنی

  

 ثبت شده در تاریخ پنجشنبه 10 تیر 1389 به شماره سریال 73325 در سایت شعرنو

بازآمدی تا بنگری این چهره ی دیوانه ام

                                                روشن کنی باردگرخاموش این کاشانه ام

من عاشقی جانانه ام دراین سرا بیگانه ام

                                               کس نیست خندانم کندخالی شده پیمانه ام

من یگ گل خشکیده ام خاروخس وامانده ام

                                               درگوشه ئی درمانده ام ازکاروان جامانده ام

رفتی ندیدی دردمن  فریادبی درمان شدم

                                               درلابلای غصه هامهمان وسرگردان شدم

ازسوزهجران توهمچون راه بی پایان شدم

                                              درواژه های بی کسی آواره ونالان شدم

تا آمدی خندان شدم ازشادی ام گریان شدم

                                              بازآمدی رفتی که من با غصه هم پیمان شدم

بازآمدی تا بشکنی ازریشه این غمهای من

                                             چون آمدی رفتی چرا ای یاربی همتای من

یک دم نگرتنهاشوداین شوردرشبهای من

                                             دیگرمکن آزاروغم در این دل تنهای من

شاید که بازآید شبی آخر ببینی جای من 

                                            دیگرچراغ روشنی هرگز نسوزد پای من 

s@rv

نابینا (روشن دل)

ثبت شده در تاریخ جمعه 4 تیر 1389 به شماره سریال 72831 در سایت شعرنو  

****

تنها شدم دراین سفرپروا ندارم

کاشانه دارم من درونش جاندارم

امروز امیدی به فردایم نباشد

طاقت برای خوردن غمهاندارم

ازبوی گلها مست میگردم همیشه

چشمی برای دیدن گلها ندارم

مهرومحبت سوی من هموارگشته

ازاین عطوفت ها دلی شیدا ندارم

روشندلم ازدیدنم دیگرچه گویم

حرفی برای گفتن آنها ندارم

چون ساحل خشکم کنارآب دریا

اشکی برای ساحل دلها ندارم

گشتی طبیبم تا که دنیا راببینم

بختی برای دیدن آنجا ندارم

روزوشبم یک رنگ میباشدبرایم

بیم ازدل تنها دراین شبها ندارم

دست فلک دید مراازمن گرفته

پس انتظاراز دیدن فردا ندارم

بگذارچشمانم نبیند موج هارا

چون شوق این طوفان دریاراندارم

ای اشک مژگان مرا دیگر میازار

من طاقت چشمان رسوارا ندارم

عمری نشستم با خدایم لابه کردم

این شورنادانیست دلی زیباندارم

فریادمن ازدردبی درمان نباشد

وقتی که اوخواهددگر پرواندارم

s@rv