زندگی درخواب است

آسمون گریه نکن ابراتو باز کن آسمون

اسمون کا رما قصه شده ، قصه ها غصه شده

همه جا دردو غمُ گریه شده

همه در ماتمُ غم ، همه دور ازدل هم

همه جا تاریکی همه جاخاموشی

این گلستان بی گل ،عشق دربوته غم

این قفسها بسته، گشته  بلبل خسته

پروبالش بسته

تا به کی ناله وفریاد کند

کس نباشد که دل غمزده اش شاد کند

علف هرز روئیده دراین دشت ودمن

چهره ها افسرده چشمه ها خشکیده

جای هر آب سرابی دیگر نا امیدی برسر

خشک گردیده درخت ، میوه ها گندیده

شمع درآتش  خود میسوزد

گل وپروانه  جدا گشته زهم

 آشیانها شده خاک ، سینه ها غم شدو درد

شب وتاریکی شب خنده کنان،همه درجشن سرور

ماه پنهان پس ابر،ابر پوشیده زمان

جای شادی همه غم ،چشمها خسته زباریدن اشک

پلکها خسته شده خوابیده

عشق درحسرت یک بوسه گرم

بادو طوفان همه شب زوزه کنان ، مینوازد دل شب

صید افتاده به دام، دردلِ کوهُ کمر

خانه ها ویرانه ،عشق بی سامانه

مویه دارد دلها

واژه ها فرسودِه اززبان افتاده

هیچکس نیست درجوشُ خروش

همه جا خاموشی همه دربیهوشی

آسمان اشک مریز ، تودگر گریه نکن

 دل ما سیراب است ، زندگی درخواب است

 s@rv