آتشی گشتم

 ثبت شده در تاریخ سه شنبه 27 اردیبهشت 1390 به شماره سریال 129651 در سایت شعرنو

وسایت شعرناب

من که با خود درتمام لحظه هایم ساختم

دوری اش را عُقده کردم دردلم انداختم

گفتمش بازآ که این بستان زگل خالی شده

شوربلبل درقفس خاموش چون لالی شده

بازهم دیدم که بی اوسوی حرمان می روم

بی خبرباشدزحالم چشم گریان می روم

گفتمش دیگر مرواینجانباشد نای من

خارگشتی زخم کردی باردیگرپای من

رفت وُاو حتی نگاهی زیرپاهایش نکرد

سنگ گشتم سدشدم اوچاره راهش نکرد

هرچه کردم دیده را برهم زنم آخرنشد

غم درون سینه ام پنهان کنم کاخرنشد

بازشب آمددلم ازدوریش بی تاب شد

اشک چشمانم بسان بارش وُسیلاب شد

آسمان دیگرشده تاریک ازغوغای عشق

کس نداند درداین پنهانی رسوای عشق

لب فرو بستم نگویم درد خود را با کسی

چون نمیداندچه باشد دردوغم با بی کسی

آتشی گشتم که می سوزدتن وجان مرا

دودآن هم سایه اندازد دوچشمان مرا !

ترسم این آتش بسوزدعاقبت دامان او

چون که من گشتم اسیروعده وُپیمان او!

s@rv

http://sarvenaz.blogsky.com