سروناز

اشعارکریم لقمانی

سروناز

اشعارکریم لقمانی

سروناز...

تقدیمی استادارجمند، جناب محمدترکمان (پژواره) به اینجانب

**==**

ثبت شده درتاریخ پنجشنبه 24 بهمن 1392به شماره سریال294178درسایت شعر نو

مردشرقی ، هم نبرد!

شعله ور، می خواهم ازآسمان

نارنج برایت بچینم ...

دوباره می خواهم ،

نشانی به تازگی شکوفه

سبزی سرو

نازکی شمشاد رابا عشق ، برگردن آن اُستاده

اسکار، زرین بیاویزم...

هم درد!

دوباره می خواهیم، زمزمه ی اذیذ جویباران

همراه با سلامی خوشبو

به سرخی سیب سیب نهاوند را

بربستر مرگ !

درگوش فردا...جاودانه...

بی غم ، با هم بخوانیم...

ابرمرد!

کوه هارا تو ، دوباره رام میکنی ...

یالهایشان را باز آرام شانه میزنی ...

برف

وقتی شادمی بارددرشفق یک بهار

آن لحظه ی سنگین که چشم جاده هارا

من، ازخواب زمستان بیدار میکنم

**==**==**==**==**

بداهه ای است ناقابل تقدیم برای دوست خوبم( استاد کریم لقمانی سروستانی)عزیز...

(پژواره)

http://shereno.com/7964/25151/294178.html

Karim Loghmani چهارشنبه 30 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 08:07 ب.ظ

نظرات 5 + ارسال نظر

ستاره کویر چهارشنبه 30 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 08:22 ب.ظ http://hadiseashna.blogsky.com

«همه از خدائیم، به سوی خدا میرویم»
کلّ هستی از خداست. آنچه در دنیای توهّمتان می بینید، از ذات احدیّت نشأت گرفته است. آیا چیزی جز خدا و جز از خدا می بینید؟ خدا آنچه هست، آنچه نیست، آنچه خواهد بود و آنچه بوده است، می باشد. خدا تنها حقیقت، تنها زندۀ واقعی، تنها حیات جاودان و تنها شعور حاکم بر هستی است.
جز خدا نیست. هر چه هست، خداست. جز خدا نبینید، جز خدا نپندارید و جز خدا حامی ای نجوئید که او ذات یگانۀ هستی است. تنها حقیقت ماندگار و تنها پدیدۀ جاودان. جز او هر چه هست، همه از اوست. با اوست. در اوست و تنها اوست که هست و غیر او هر چه هست، زندگانی از او می یابد که او وحدت بی منتهاست. (از وبلاگ حدیث آشنا)

ستاره کویر یکشنبه 11 اسفند‌ماه سال 1392 ساعت 07:38 ق.ظ http://hadiseashna.blogsky.com

تفاوت کسی که به خاطر مسائل مادّی یا به اجبار ازدواج می‌کند با کسی که دست به روسپیگری می‌زند به جز آنکه اوّلی تنها به یک شخص وفادار است، چیست؟
آنانکه عشق را در هر رابطه و هر کاری جستجو می‌کنند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند و آنانکه بدون عشق که نیرومندترین موتور محرّکۀ حیات است، رابطه‌ای برقرار می‌کنند، مردگان متحرّکی‌اند که زندگی را گم کرده‌اند.
آنکس که تن‌فروشی می‌کند با کسی که به خاطر مسائل مادّی ازدواج می‌کند، تنها تفاوتشان در وفاداری به یک شخص نیست بلکه تفاوتهای دیگری نیز دارند.
تن‌فروشی زیر پا گذاشتن شأن انسانی و انکار حقیقت والای درونی است. چون به این نیّت به شخصی نزدیک شوید، والاترین ارزشهای انسانی‌تان را فراموش کرده، به جای تکیه بر خدای درون و ارزشهای حقیقی‌تان به تنها دستاویزی که برای عرضه در اختیار داشته‌اید، متوسّل شده‌اید. رفتاری حقیر و به دور از شأن انسانی انجام داده‌اید.
ولی هنگامی که به خاطر اهداف دنیایی تن به ازدواج می‌دهید، خانواده‌ای تشکیل می‌دهید که خود بنیادی ارزشمند است و بستری است برای فرزندانی که پا به عرصۀ وجود خواهند گذاشت و به این ترتیب اگر چه از عشق، که نیرومندترین موتور محرّکۀ حیات است، فاصله گرفته‌اید ولی حدّاقل ارزشهای والای انسانی را به بازی نگرفته و خدای درون را کوچک نشمرده‌اید.